เตือนภัย! เมื่อเราโดนแอบถ่ายที่เกาะล้าน

ขอเริ่มเล่าเรื่องเลยละกันนะคะ เรื่องเริ่มมาจากเราและเพื่อนรวมกันทั้งหมด 6 คน ไปเกาะล้านวันที่ 2 ม.ค. 58 ที่ผ่านมา
เราได้พักอยู่ที่บ้านพักแถวท่าหน้าบ้าน ชื่อบ้านต้น..(พืชที่แพนด้ากินเป็นอาหาร) พวกเรานอนด้วยกันทั้งหมดเป็นผู้หญิงทั้งหมด ที่ชั้น 2 ของอาคารแรก
ห้องหมายเลข 17 อยากจะขอชี้แจงก่อนว่า ห้องที่เราพัก เป็นห้องที่ไม่ติดกับห้องอื่นๆเลยในตึกนั้น และมีทางเข้าออกจากห้องทางเดียว
ไม่มีระเบียง เข้าไปเจอห้อง เลี้ยวซ้ายเข้าไปเป็นห้องน้ำ แค่นั้นเลยค่ะ เพราะฉะนั้นจึงทำให้เราไม่สามารถมองเห็นข้างนอกห้องฝั่งห้องน้ำได้เลย
ว่าเป็นแบบไหน จนกระทั่ง ตอนเกิดเหตุ...

     เหตุเกิดช่วงประมาณห้าทุ่มกว่า หลังจากเราและเพื่อนๆกลับมาจากทานอาหาร และนั่งเล่นกันอยู่บริเวณหน้าอาคารชั้นสอง ทุกคนรู้สึกเหนื่อย จึงตกลงกันว่าจะเข้าไปอาบน้ำนอน เพื่อนทุกคนค่อยๆทยอยกันอาบน้ำ

 

จนถึงตาเราเข้าไปอาบเป็นคนสุดท้าย หลังจากทีเราอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เราก็หยิบเสื้อผ้า และผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้ตรงราวในห้องน้ำ ละตอนนั้นเอง ที่เราเงยหน้าไปเห็น มือถือ! (เหมือนว่าจะเป็นไอโฟน6) โผล่ขึ้นมาจากช่องหนึ่งของกระจกบานเกร็ด ตอนนั้นเราตกใจมากแบบมือสั่น ทำไรไม่ถูกมีช่วงวินาทีที่เราจ้องเข้าไปในโทรศัพท์เลย แต่เค้าก็ไม่ชักมือถือกลับไป เหมือนกับว่าตัวคนถ่ายเองก็มองไม่เห็นหน้าจอ จนกระทั่งเราตกใจละส่งเสียง เห้ย! ออกไป เค้าถึงชักมือถือกลับไป

     เราตกใจมากและกลัวมาก เรารีบพุ่งออกมากจากห้องน้ำละบอกเพื่อนทันที ทุกคนก็รีบพุ่งตัวออกมากจากห้องและรีบวิ่งไปรอบห้องพัก ซึ่งตอนนั้นเองที่ทำให้ทุกคนรู้ว่า จากชั้นสองไม่มีทางไหนที่เราและเพื่อนจะมองเห็นข้างนอกกำแพงฝั่งห้องน้ำได้เลย เราและเพื่อนจึงรีบวิ่งลงไปข้างล่างเพื่อลงไปดูบริเวณด้านหลังก็ไม่เจอใคร จึงพยายามขอความช่วยเหลือจากพนักงาน หรือเจ้าหน้าที่ของที่พัก

 

ปรากฏว่า ไม่มีใครอยู่เลย! ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงคืนกว่า เหลือแค่กลุ่มผู้ใหญ่กลุ่มนึงนั่งกินเบียร์กันอยู่ ชาย2 หญิง2 เราเลยตัดสินใจไปขอความช่วยเหลือจากพวกพี่เค้า
พวกพี่เค้าเลยเสิร์ชเบอร์ของที่พักนี้จากเน็ตอีกทีให้เราโทรไปแจ้ง หลังจากที่โทรแจ้งทางที่พัก และรอให้เค้ามาถึง เพื่อนเราก็โทรแจ้งตำรวจ ซึ่งไม่มีสถานีตำรวจบนเกาะล้าน! ทางสน.พัทยาเลยให้เบอร์สายตรวจบนเกาะมาแทน

     หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเจ้าหน้าที่ดูแลที่พักมาถึง เป็นป้าร่างอวบคนนึง ขี่มอไซค์มา เค้าก็ดูงงๆ เหมือนไม่รู้จะทำยังไง เดินไปดูห้องเรา ดูห้องน้ำ พวกเราก็ขอดูกล้องวงจรปิด ป้าก้งงๆ พูดประมาณว่า จะดูตรงไหนอะ? จะดูกล้องไหน? เหมือนไม่รู้อะไรเลย จนป้าพาลงไปห้องคอมที่บันทึกจากกล้องวงจรปิด แล้วป้าก็บอกพวกเราว่า "ป้าใช้ไม่เป็น" !!!! ต้องไปตามคนอื่นมาเปิด แล้วป้าก็ขี่มอไซค์ออกไป ละกลับมาพร้อมกับ คุณลุงตัวเล็กคนนึง มาเปิดห้องคอมให้ และบอกว่า ให้พวกเราดูเองเลย เพราะลุงก็ทำไม่เป็นเหมือนกัน !! ช็อคไปสิ.. สรุปคือ พวกเราต้องมานั่งกดดูกล้องวงจรปิดกันเอง !!!!!!

     และจุดที่พีคสุดๆคือ ตอนที่สายตรวจมาถึง มีเพื่อนเราคนนึงคุยกับป้า ซึ่งดูเหมือนป้าจะช่วยไรไม่ได้เลย เลยเลือกที่จะขอเบอร์เจ้าของที่พัก เลยเกิดเป็นบทสนทนาประมาณนี้ (อาจจำได้ไม่หมด ไม่เป๊ะทุกคำ) เริ่มจากเพื่อนเราขอเบอร์เจ้าของ

เพื่อน : ป้าหนูขอเบอร์เจ้าของหน่อย ป้ามีเบอร์เจ้าของมั๊ยคะ?
ป้า     : อ่อมีๆ แต่ป้าไม่ได้เอาโทรศัพท์มา ตอนนี้มีแต่เครื่องที่ลูกค้าใช้โทรเข้ามา ต้องไปถามคนอื่น
           (ประมาณว่าต้องกลับไปถามคนที่อยู่ที่พัก (ที่ป้าขับมา))
เพื่อน : ได้ค่ะ งั้นป้าขับไปเอาให้หนูตอนนี้เลยค่ะ หนูจะเอาตอนนี้
ป้า     : อ่าๆ เอิ่มๆ เดี๋ยวรอลุงก่อนๆ (รอลุงเปิดกล้องวงจรปิดให้ดูเสร็จก่อน) (จะรอเพื่อออออ? กว่าลุงจะเปิดเสร็จ? ซึ่งลุงเปิดไม่เป็นโว้ย!)
เพื่อน : เจ้าของชื่ออะไรคะป้า
ป้า     : อ่อ ชื่อดาว
เพื่อน : ละเค้าอยู่บนเกาะรึเปล่า
ป้า     : อ่อ อยู่ๆ
เพื่อน : ละป้าชื่ออะไร
ป้า     : (เงียบ...)
    
     หลังจากนั้นประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง ป้าก็พาเราและเพื่อนอีกสองคนและพี่สายตรวจเดินไปดูรอบๆ ซึ่งระหว่างนั้น เพื่อนเราก็ย้ำป้าตลอดให้ไปเอาๆ ป้าก็ไม่ไป จนเพื่อนเราทนไม่ไหว
เพื่อน : ป้าหนูขอเบอร์เจ้าของภายในสิบนาที
ป้า     : ...... (ไม่มีการตอบรับ)
     จนเดินกลับมาถึงตรงโถงหน้าห้องคอมที่เปิดกล้องวงจรปิด ซึ่งทุกคนอยู่ตรงนั้น เพื่อนเราก็ถามอีก (เป็นรอบที่ล้าน)
เพื่อน : ป้า ละไหนล่ะเบอร์เจ้าของ
ป้า     : ก็ป้าเนี่ยแหละเจ้าของ
เพื่อน : เอ้า!!!! ป้า ละป้าจะมาบอกว่าเป็นเจ้าของได้ยังไง ป้ายังบอกว่าป้าจะไปเอาเบอร์เจ้าของมาให้หนูอยู่เลย
ป้า    : ก็ป้าเนี่ยแหละเจ้าของ ก็เบอร์ที่หนูโทรมานั่นไง ก็เบอร์ป้า
เพื่อน : เห้ยป้า นี่แม่มไม่ใช่ละ ก็หนูถามมาตั้งนาน ป้าก็ไม่เห็นบอกเลยว่าป้าเป็นเจ้าของ แล้วจะมาบอกไรตอนนี้อะ ไม่ใช่ละปะ
ป้า    : ก็ป้าบอกไปแต่แรกละไง ว่าก็เป็นคนดูแลที่นี่
เพื่อน : เห้ยป้า คนดูแลกะเจ้าของมันก็ไม่เหมือนกันปะ ละป้าจะมาพูดได้ไงว่าป้าเป็นเจ้าของอะ
     จากนั้นก็เริ่มเกิดเป็นสงครามน้ำลายระหว่างป้ากับเพื่อนเราเถียงกันเรื่องที่ป้าไม่ยอมรับว่าป้าเป็นเจ้าของแต่แรก ป้าก็เถียงๆๆๆๆ ละหาว่าโบ้ยป้าทำไม ก็เนี่ยป้าบอกละนี่ไงว่าป้าเป็นเจ้าของ ก็ไม่เชื่ออีก.. (เอ้าป้าจะให้ตูเชื่อได้ยังไงละฟร้ะ ตอนแรกมรืงไม่พูดงี้นี่!!)
เพื่อน : อะ! ละถ้าเป็นเจ้าของจริง ป้าก็แสดงความรับผิดชอบดิ ป้าจะรับผิดชอบยังไง ป้าจะทำยังไงที่จะช่วยพวกหนูได้บ้างอะ!
ป้า    : ก็จะให้ป้าทำยังไงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

(มรืงเป็นเจ้าของ แต่ไม่รู้จะช่วยพวกตรูยังไงงงงงงงงเนี่ยนะ!!!!!!)
     หลังจากสงครามน้ำลายจบไป ป้าก็แสดงความรับผิดชอบของป้าโดยการ พาไปเคาะห้องตรงข้ามห้องเรา ซึ่งสรุปแล้ว ตรงกำแพงฝั่งห้องน้ำ แมร่มเป็นระเบียง!!!! ที่อีกสองห้องห้องไปได้ แต่ห้องเราออกไม่ได้ !??? ซึ่งหลังจากพาไปเคาะแล้วก็ได้ไม่ได้ความอะไร ไม่เจอคนต้องสงสัย ห้องนึงมากันเป็นครอบครัวใหญ่ หลับกันไปนานแล้ว อีกห้องเป็นคู่ชายหญิง ที่หลับไปแล้วเช่นกัน..

 

เราแอบคิดว่าน่าจะเป็นคนในด้วย เพื่อนเราก็เลยถามเจ้าของว่าแล้วพนักงานไปไหนกัน เจ้าของบอกว่าพนักงานหลับอยู่!? คือไร? นี่จะไม่มีความปลอดภัยอะไรให้จริงๆหรอ

 

ละนางไม่ปลุกด้วยนะ เราเลยถามเจ้าของว่าพนักงานใช้มือถือรุ่นไรกัน ละเจ้าของก็ชี้ไปที่มือถือที่ชาตแบตอยู่ละบอกใช้อันนี้ ส่วนอีกคนไม่มีมือถือ แต่จริงๆมือถือที่เจ้าของชี้อะ มันเหมือนเป็นมือถือที่ไว้เปิดเพลงตอนกลางคืนอะ เพราะโรงแรมเราจะมีเปิดเพลงอะตอนค่ำๆไปจนถึงดึกๆ(ฟิลคล้ายๆร้านเหล้าอะ) คือตอนนั้นรู้สึกเลยว่าเจ้าของนี่ไม่ต้องเรียกมาก็ได้อะ แทบจะไม่ได้ช่วยไรเลย มีตำรวจนี่แหละที่แบบเออถามนู่นนี่ ในขณะที่เพื่อนเรากำลังดูกล้อง ตำรวจก็พาเราไปดูทางที่คนร้ายใช้ปีนไปตรงระเบียง

     สรุปแล้วพี่สายตรวจก็ติดต่อกับร้อยเวรที่สน.พัทยา และขอรายชื่อคนจองห้องพักทั้งหมดเอาไว้ เผื่อว่าถ้ามีภาพหรือวิดิโอเผยแพร่ออกไป จะต้องเรียกทุกคนมาสอบสวนอีกที เลยบอกให้เช้าวันรุ่งขึ้นเราไปแจ้งความที่สน.พัทยา ส่วนป้าเจ้าของก็เสนอวิธีให้พวกเราตื่นกันมาตั้งแต่หกโมงเช้า เพื่อติดต่อกับคนดูแลที่คอยรับแขกเป็นประจำให้มาขอดูโทรศัพท์มือถือทุกคนที่มาทานอาหารเช้าและจะเช็คเอาท์ออกในเช้าวันต่อมา ซึ่งเรากับเพื่อนก็มานั่งคุยกันตอนเช้าแล้วว่า ไม่น่าจะเกิดประโยชน์อะไร เพราะทำอะไรไม่ได้แล้ว ถึงจะมีคนใช้ไอโฟน6 จริง ก็คงไม่ค้นอะไรมากไม่ได้ และคงไม่มีใครทิ้งหลักฐานเอาไว้แล้ว

     สุดท้ายเรากับเพื่อนก็ขึ้นห้องมา โดยที่ก็ไม่รู้ว่าใครทำ จับไม่ได้เพราะคนที่น่าสงสัยเจ้าของโรงแรมก็ไม่รู้อีกว่าอยู่ห้องไหน- - เรากับเพื่อนก็ต้องนอนแบบหลอนๆไปตลอดทั้งคืน พอวันรุ่งขึ้นทุกคนก็รีบแต่งตัวกันโดยที่เรากับเพื่อนไม่มีใครกล้าอาบน้ำสักคน ละก็รีบลงมาเพื่อเชคเอ้าท์ แล้วไปเขียนบันทึกประจำวันที่สน.พัทยา โดยที่เจ้าของก็หายหัวจ้า ไม่มีมาดูหรือมาถามอะไรเลย

 

สุดท้ายเราก็กลับไปแบบไม่รู้ว่าใครทำ ไม่รู้อะไรเลย
     เราก็เลยอยากมาเตือนเพื่อนๆทุกคนว่าให้ระวังกันให้มากๆ ถึงจะอยู่ในที่พักแต่ก็ไว้ใจไม่ได้ ดูให้ดีๆเวลาจะเปลี่ยนชุดหรืออาบน้ำว่ามีใครแอบมองหรือแอบถ่ายอยู่มั้ย เรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องใกล้ตัวมากอะ ละก็จับยากด้วยไอ้คนพวกนี้ หลักฐานก็ไม่มี เราก็ไม่ได้อยากจะเหมารวมหรอกนะแต่เรารู้สึกว่าถ้าเรื่องเกิดก็ไม่มีใครอยากจะช่วยเราเท่าไหร่หรอก ดังนั้นเราต้องช่วยตัวเองโดยการระวัง เราก็ไม่อยากให้ใครมาโดนแบบเรา เพราะเราเข้าใจเลยว่ามันจะรู้สึกยังไง ซึ่งตอนนี้เราก็เขียนบันทึกประจำวันเรียบร้อยแล้วรวมถึงเพื่อนเราด้วย เพราะเราไม่รู้ว่ามันแอบถ่ายตั้งแต่ตอนไหน ก็ขอให้กระทู้นี้เป็นอุทาหรณ์สำหรับทุกคนที่จะไปเที่ยวหรือไปไหนก็ตาม ให้ระวังกันมากๆด้วยค่ะ



นี่เป็นรูปห้องน้ำที่ห้องเราค่ะ
ซึ่งจะเห็นได้ว่าบานเกร็ดนั้นใหญ่มาก สามารถสอดมือคนเข้ามาได้เลย

ส่วนตรงนี้เป็นทางที่คนร้ายใช้เดินไปยังระเบียง
(จุดที่วงกลมสีแดงคือระเบียงหลังห้องเรา)


ตรงนี้คือระเบียงหลังห้องเรา
(จุดที่คนร้ายแอบยืนถ่าย)


ส่วนนี่คือหน้าต่างของห้องอื่นๆจะเป็นแบบคล้ายๆโมเสก
ซึ่งห้องเราเป็นห้องเดียวที่เป็นกระจกบานเกร็ด


ดังนั้นทางที่สามารถไประเบียงห้องเราได้ก็คือทางในรูปที่สอง
และทางด้านหลังห้องเราซึ่งจะเป็นสองห้องที่อยู่ติดกับเรา

 

 

 

ที่มา: http://pantip.com/topic/34636951
ขอบคุณกระทู้จากคุณ สมาชิกหมายเลข 1356848 สมาชิกเว็บพันทิป